Week 9; Natuur(lijk) Bureaucratisch
Maaike haar ambitie is om van het waterschap de mooiste overheidsorganisatie van het Noorden te maken. We winnen het met gemak van de NCG. Alle deelnemers aan ons driewekelijks overleg zijn toe aan de feitelijke start van de versterking. Het proces er naartoe duurt ons allemaal te lang, hier worden we wat mopperig van. Nog geen akkoord op de begroting dus. Inmiddels is de ecologische check en het natuurvrij maken van het voorhuis afgerond.
In het kader van de natuur, hebben we een deel van de mestbak leeggeschept om aan onze moestuin toe te voegen. Niets beter dan oude paardenmest hebben we ons laten vertellen. En omdat het verder wat afwachten is of we de startdatum gaan halen, ruimt Peter zijn werkplaats nog maar een keer op.
Boven, in het gedeelte waar we straks gaan wonen, zetten we de laatste puntjes op de I. De stucadoor kan hier zo aan het werk, de koof rondom de afzuiging van ons nieuwe fornuis was nog een to-do dingetje.
Volgende week krijgen jullie een kijkje in onze verhuiscontainers die morgen geleverd worden.
Week 8; Nog geen zomer
Als Maaike eenmaal de eerste zonnestralen heeft gevoeld, zit er lente in het hoofd. Voor de wekker wakker, sporten in een korte broek en buiten lunchen, thee drinken en aan het einde van een klusdag thuis een wijntje. Soms bleek het iets te koud hiervoor, maar dat mag de pret niet drukken.
We egaliseren de kraal rondom onze wadi en we starten met de verbouwing, door de moestuin te frezen. Klaar voor de eerste voorjaarsgroenten.
De technische uitvoeringstekeningen zijn klaar, zeventig pagina’s lang; vol berekeningen, foto’s en technische plattegronden. Het ziet er gedegen uit. Volgende week de volgende vergadering, de eerste drie weken zitten er dan op voor het bureaucratische NCG proces voor de goedkeuring van de begroting. We zijn benieuwd. En verder? Zijn de takken versnippert en nog een paar plantjes verplaatst, zodat we na de verbouwing er ook nog plezier aan kunnen beleven. Tot volgende week!
Week 7; Takke drukte
Wat een omslag, van ijspret naar lentekriebels. Zo zit je bij de houtkachel en ben je bezig om voldoende stookhout te creeren en een paar dagen later zijn we in een T-shirt aan het snoeien. Deze laatste activiteit en het weertype heeft toch onze voorkeur.
Aan het begin van de week, toen de lente zich nog niet helemaal openbaarde is Peter begonnen met het opruimen van de schuur om ruimte te maken voor de containters die over drie weken worden geleverd.
Het podium voor Highlands stond nog klaar voor het minifestival dat wij afgelopen zomer zouden organiseren. Wat lijkt dat nu ver weg. We hebben sinds 2e kerstdag geen bezoek meer gehad. Gelukkig breekt het mooie weer aan en merk je hoe graag mensen contact willen. Het was enorm druk op het fietspad dit weekend. Dus terwijl wij aan het snoeien waren hebben we heel veel praatjes gemaakt. En omdat we buiten wel wat mensen konden treffen, zijn we gaan hardlopen vanaf ons huis en kregen we Jose met kids op bezoek. Heerlijk zij waren ook al een half jaar niet geweest. Al met al hebben we toch heel veel gesnoeid, zijn we blij dat volgende week de takkenhakselaar komt en hebben we meer mensen gesproken (vooral over de sloot heen) dan in de afgelopen 4 maanden.
En als afsluiter zijn we naar de Noordkaap gefietst, terwijl we een dijkinspectie uitvoerden. Klaar voor het voorjaar!!!
Week 6; Containers besteld!
In week 10 komen de containers en kunnen we het eerste deel van ons huis ontruimen. Deze week hadden we weer een vergadering met de NCG en de aannemer. De begroting is het bureaucratische proces ingegaan en de verwachting is dat ze over 7 weken akkoord kunnen hebben. Bertil Sietsema heeft vervolgens week 13 als start datum op zijn planning gezet, uiteindelijk dus maar zes weken vertraging ten opzichte van de oorspronkelijke ambitie. Over ambitie gesproken, helaas giet it net oan, het ijs niet sterk genoeg, ondanks zeven dagen vorst. Aangezien dit niet zo vaak in Nederland voor komt, vergeten wij nog wel eens hier rekening mee te houden. Bij het strippen van de nieuwe badkamer, was er een klein stukje waterleiding bloot komen te liggen. Ineens heb je dan geen stromend water meer in huis.
We dachten eerst dat het in de waterfabriek zelf te koud was geworden, dus de terrasverwarming maar aan om het daar iets warmer te krijgen. Het hielp niet, totdat Peter bedacht dat er nog een klein stukje waterleiding in de nieuwe badkamer loopt (met nu nog een open verbinding naar buiten), die wellicht vrij was gekomen van de isolatie. Föhn erbij en klaar was het weer. Tijd om lekker de rest van het weekend buiten te spelen. We hebben wat opschot achter de heg omgezaagd. We kunnen er geloof ik een winter van stoken.
Week 5; Coronablues
Zelfs op deze prachtlocaties krijg je na langere tijd last van de Corona blues. Ook al hebben we weinig te klagen, het wordt steeds wat zwaarder. Geen mensen zien, de hele dag tegen je laptop praten en dan wordt het nog koud ook. Vanuit de NCG komt er alleen maar nieuws dat er geen nieuws is. Het wachten is op de laatste aanvullingen van de offerte. Gelukkig zijn deze zojuist binnen gekomen.
Vorige week zondag waren de paarden aan de wandel gegaan, dus we hebben bedacht dat er (in waterschapstaal) een dubbele kering moet komen. Dat is gelukt :).
Na vele jaren kan het toegangshek van ons erf weer dicht (dit zou wel eens voor het eerst in meer dan 15 jaar kunnen zijn). De wereld oogt mistig, dit helpt niet in blues tijd.
Op zondag is het tijd voor sneeuw, code rood in het hele land, 10 tot 40 centimeter wordt verwacht. In Eppenhuizen gebeurt dat niet, er valt wel wat uit de lucht, maar de wind blaast alles weg. In de schuur ligt de dikste laag.
En verder?!? Verwachten we niet dat ze binnen twee weken gaan beginnen, voelt het buiten als -13 en zitten wij heerlijk bij de kachel met een goed boek. Natuurlijk hopen we dat ze volgende week in Fryslân zeggen: It giet oan!
Week 4; Het dagelijkse leven op de boerderij gaat door
Terwijl het wachten is op de aangepaste begroting, tikt de tijd rustig door. We hebben er weinig vertrouwen in dat we over twee weken starten met fase 1. Vijftien maanden geleden hebben we gehoord dat ons huis echt versterkt moet worden. We zijn een ‘bijzonder’ adres, dus bij ons gaat het sneller dan bij andere versterkingen vermoeden we. Het vraagt veel geduld en optimisme voor alle mensen in het aardbevingsgebied.
Gelukkig is er genoeg te doen in en om het huis. Het was heerlijk winter weer, gezien het thuiswerken draait de houtkachel veel meer uren dan in een normale winter, dat betekent hout hakken!
En we waren natuurlijk al begonnen met de voorbereiding op het vogeltelweekend, door extra voer in de tuin te strooien, hier wordt volop gebruik van gemaakt. Ook hadden we (helaas niet in het half uur van de telling) een Sperwer die onder het raam van de voorkamer een heerlijk maaltijd verorberde. En om in de vogelbeschermingshoek te blijven, kwamen we op zaterdag bij een dijkinspectie een brandgans tegen die verzwakt was en niet meer kon vliegen. Gelukkig was hij welkom bij http://faunavisie.nl/.
En verder? Ontsnapten Eva en Jikke op zondagochtend in een seconde onoplettendheid. Na een uur door de tuin, richting Zevenhuizen eindigend in een omgeploegde akker, waren ze er klaar mee en konden we het halster om doen en beide dames weer naar huis brengen. Achteraf een mooi verhaal en ook goed voor het aantal stappen van ons op een dag!
Week 3; Positief blijven
Het positieve nieuws is dat we de vergunning deze week ook op papier hebben gekregen. Dinsdag hadden we (digitaal) de vergadering met de NCG en de aannemer over de versterking. Iedereen vond het wat lastig om positief te blijven. Er is veel bureaucratie en maatwerk blijft lastig, terwijl de mensen die bij ons aan tafel zitten echt goed proberen mee te denken. De woorden van minister Ollengren (maatwerk is nodig) dringen niet door tot de hogere regionen van het NCG lijkt het.
We proberen niet op elkaar te mopperen en lopen de stappen van de begroting door. Het herstel van de tuin was nog niet opgenomen en verder moet de begroting echt gesplitst in een bewoners gedeelte en een NCG gedeelte. Aannemer Sietsema past deze zo snel mogelijk aan en dan kan het echte goedkeuringsproces beginnen. De startdatum van 1/2 februari blijft voorlopig nog staan. Ondertussen proberen wij thuis de kraal wat droger te krijgen en voeren we de vogels (want volgend weekend mogen we weer tellen voor de vogelbescherming).
Week 2; Een mondelinge vergunning
Na tig telefoontjes door Peter met de gemeente is het goede nieuws deze week binnen gekomen. De vergunning voor de versterking hoeft alleen nog getypt te worden. Ook hebben we containers gevonden die onze huisraad gedurende fase 1 en fase 2 kan beschermen tegen weer en wind. Na lang zoeken hebben we redelijke compacte units gevonden, die makkelijk in de schuur geplaats kunnen worden. Het verfwerk boven is bijna klaar, nog één weekend verven en het is stucrijp.
Dinsdag hebben we de uitgestelde vergadering met de NCG en onze aannemer. Hopelijk eindelijk een klap op de financiën en een echte startdatum. Wordt vervolgd.