Week 12; Dak eraf en de bloemetjes buiten
De lente is vroeg dit jaar, alle bomen ontwaken uit hun winterslaap. Onze nieuwe perzikenboom bloeit ook! Het kleine probleem wat dit met zich meebrengt is dat het ’s nachts nog vriest, dus dekken we de boompjes af (als we tijd hebben) of maken de bloesem nat, zodat een dun ijslaagje voor bescherming zorgt. Binnen wordt verder gebouwd aan de houtskeletwanden en op vrijdag heeft Jeffrey hulp, dus kan het dak eraf en er weer op.
Omdat we veel van huis zijn, hebben we iets minder foto’s en wat minder overzicht op de werkzaamheden. Maaike mist af en toe haar joggingbroek (dat kan met thuiswerken), maar dit weegt niet op tegen het ouderwets op kantoor werken.
Het nieuwe dakje ziet er strak uit. Dat vraagt om een gemaaid grasveld. Wel wat vroeg, maar zo heerlijk om na een werkdag even op de grasmaaier te zitten. We moeten ook weer mollen gaan vangen, bij ons hebben ze altijd grootheidswaanzin. De afgelopen weken waren ze ons te slim af.
Gezien alle doorgaande ellende in Europa en Maaike haar vader die met spoed is opgenomen in het ziekenhuis, is het tijd om de bloemetjes buiten te zetten. Veel bloemetjes! Tot volgende week!
Week 11; Lente en door(gang)
Het begint echt te voelen als weer opbouwen. We hebben de focus verlegd naar de extra logeerkamer en doucheruimte. Aangezien alle corona maatregelen zijn opgeheven, kunnen we weer gezellig doen en gasten ontvangen:).
De ingang van onze oude douche verplaatsen we van de gang naar de slaapkamer. Met een steenzaag wordt de uitsparing voor het kozijn gemaakt. De oude dienstingang die was dichtgemetseld wordt een raam met een luik ervoor, zodat het lijkt van de buitenkant of de dienstingang er weer zit.
En verder?!? Bijna overal is ons woonhuis omgetoverd tot een houtskeletbouw woning. Is de lente op komst, de eerste bloesem staat op het punt om zich uit te vouwen en huivert de wereld van de beelden uit de Oekraïne. Hoe lang kunnen we nog toekijken zonder ingrijpen?!? Tot volgende week.
Week 10; Pff dat ei is gelegd
Terwijl een aantal grote steden kapot gebombardeerd worden in de Oekraïne en steeds meer mensen geen journaal kijken omdat ze er niet meer tegen kunnen, begint bij ons de opbouwfase. Maandag de laatste loodjes (ijzer dan), zodat dinsdag de eerste laag beton gestort kan worden over het tempex heen. Het is weer beloopbaar en de betonwagen 4.5 Kuub lichter.
Verder hebben we een mooie oplossing bedacht voor de koof die onder een draagbalk zat in de keuken en die in het aanrechtblad verwerkt moet worden. Ingewikkeld, maar in plaats van een vierkante stenen muur die doorloopt hebben we er een eikenhouten gebint geplaatst. Dit past bij de rest van de sfeer. We zijn er helemaal blij mee.
En dat ei dan?!? We hebben een nieuwe keuken gekocht. We zagen er zoooo tegenop, niet omdat we niet weten wat we willen, maar om naar een keukenzaak te gaan en het idee dat iedereen je geeft dat je altijd wordt afgezet. Na drie uur tekenen, beslissen en nog meer tekenen ging de onderhandeling naar onze wens en na een kort overleg werden we gefeliciteerd. Het is (nu nog) een plaatje.
En verder?!? Na onze corona perikelen gaat de wereld weer voor ons open. Na 22 maanden is het gelukt om mijn afscheidsetentje te ervaren van de Longziekten: erg gezellig. Op zaterdag rennen mijn zusje en ik 16 kilometer door het centrum van Groningen en kunnen we daarna de kroeg in. En zondag is het heerlijk weer en zitten we na een stukje zwemmen buiten in de zon te genieten van onze vrijheid. Tot volgende week!
Week 9; Leven in vrijheid
Ook Maaike heeft inmiddels corona (gehad). Maandag testte zij positief. Dinsdag en woensdag waren we er beiden ziek van en hebben vooral heel veel geslapen. Ondertussen werden er op het dak van de schuur zonnepanelen geplaatst. Negenentwintig stuks in het totaal en dan breekt ook nog de lente aan! We maken nu dus ons eigen drinkwater (van regenwater) en onze eigen energie. Zaterdag mogen we uit quarantaine en deze drie zaken samen maakt dat we ons beseffen hoe waardevol leven in vrijheid is.
Ondertussen wordt de laatste grond uit de woonkeuken gehaald, is alles geëgaliseerd en kan zowel de tempex als het betonijzer geplaatst worden. Dinsdag komt de eerste laag beton.
Aangezien we nu zelf stroom maken, kan de boiler aan en Peter maakt de sauna af. Isoleren met folie en daarna hout tegen de wanden aan. We moeten alleen nog de bankjes regelen, eerst maar op een handdoekje op de grond zitten. En niet belangrijk, de deur is nog niet geleverd, dus hebben we even een tijdelijke deur gemaakt 🙂
En verder?!? Is de wereld compleet van slag door de oorlog in de Oekraïne. Alles waarvan we denken dat het niet zal gebeuren gebeurt. Beschietingen bij kerncentrales, complete steden verwoest, het is doodeng. We hebben maar wat extra moestuin ingrediënten gekocht, zodat we nog zelfredzamer worden. Wordt vervolgd, tot volgende week!
Week 8; Oorlog en Corona
Donderdag 24 februari 2022 is het ineens oorlog in Europa. Wat niemand gedacht dan wel verwacht had, gebeurt toch. Poetin valt de Oekraine binnen, omdat hij bang is dat ze toetreden tot de NAVO en het westen daarmee te dichtbij komt. We zitten aan de radio gekluisterd, de beelden op de televisie zijn te heftig. Europa neemt veel gas af uit Rusland. Ons standpunt: liever een aardbeving dan een oorlog. Doorpakken met het versterken en innoveren in nieuwe energiebronnen is ons advies aan Europa.
De waterstand is gelukkig wel weer omlaag. Woensdag waren de collega’s van Maaike weer rustig, want er was voldoende water de zee in gepompt. Wij waren eigenlijk niet zo tevreden, want de sloot stond nog erg vol en er was meer regen op komst. Wat blijkt: een duiker bij de buurman verstopt. Gelukkig hadden we nog een duiker, die kon ontstoppen.
Het was ook weer om buiten te spelen. De picknicktafel wordt gerenoveerd en drie paardenhekken vervangen, heerlijk buiten in de zon. We proeven even aan de lente. En de versterking? Een tweetal dagen worden de jongens elders in gezet om stormschade te fixen. Dat gaat natuurlijk voor. Ook wordt het laatste stukje keukenmuur verwijderd. Helaas zit er alweer een nieuwe muur in voor we een foto kunnen maken.
En verder?!? Komt er een vrachtwagen met materialen, vooral hout en tempex platen voor de vloerisolatie. En na twee jaar de dans te zijn ontsprongen test Peter vrijdag positief op Corona. Een beetje keelpijn en wat spierpijn. Hij loopt twee weken werk mis, dat is wel echt balen met alle extra kosten die de verbouwing mee brengt. We fixen het wel weer. Tot volgende week!
Week 7; Storm in het kwadraat
De week begon met het bouwen van de laatste stukken frame in de kelder, als alle frames op drie verdiepingen erin zitten kunnen de elektriciens aan de slag. De kelder was echter wat vochtiger dan gedacht (wat het juist een goede kelder maakt, want dat houdt het zomers koel), maar hout en vocht is niet zo’n goede combinatie. Dus de frames gingen er kortstondig weer uit en werden op een soort folie gezet. Binnen een dag gefikst! Om de vertraging wat in te lopen zijn wij ’s avonds nog even door gegaan met zijn tweeën en hebben de laatste harde vloerlaag uit de keuken gehaald. Maaike moest nog iets doen met stappen, dit was een mooie combinatie.
De volgende dag konden de heren gelijk verder met het puin verwijderen (er werd toevallig ook net weer een puincontainer gewisseld). Met lasers werd vervolgens de goede diepte bepaald, wat een hoop graafwerk betekende, daar krijg je honger van. Gelukkig zijn er versoepelingen en mag je weer onbeperkt bezoek ontvangen. Buurman Nico brengt gehaktballen, die gezellig in de keuken genuttigd kunnen worden.
En aan het einde van de week hadden we stormen in plaats van voorjaar. Op donderdag de eerste en op vrijdag de tweede. De eerste storm sloopte 17 dakpannen, deze waaien dan van het woonhuis en vallen op de hals. Gelukkig heeft Peter geen hoogtevrees en voor de volgende storm, lag alles weer recht. De tweede storm pakte het rieten dak van ons theehuisje, alsof er iets ontploft is. De hele tuin ligt vol riet. Helaas kunnen we dit niet zelf repareren, maandag maar op zoek naar een rietdekker.
En verder?!? gaat de maatschappij weer open met gemiddeld 40.000 besmettingen per dag deze week, maar minimale ziekenhuisopnames. Vrijdagnacht hadden we ‘last’ van hoog water bij de dijk voor het eerst sinds Maaike bij het waterschap werkt, daar wilde ze natuurlijk bij zijn. Om 23 uur op vrijdagavond mocht Maaike zich melden in Noordpolderzijl. Na twee inspectieronden vanuit de auto en wat spannende keer momenten op de dijk was het water voldoende gezakt. De dijk niet verzwakt en konden we weer naar huis. We krijgen sinds de bomen op onze schuur zijn gevallen na een storm altijd heel veel appjes hoe het huis en de schuur erbij staan. We houden nog steeds niet van wind, maar de appjes waarderen we zeker! tot volgende week!
Week 6; Van alles wat
Op de bovenverdieping zit het nieuwe regelwerk erin, daarna zijn ze afgedaald naar de kelder om daar de houten frames te plaatsen. De kruipruimte wordt straks volgestort met schuimbeton, daar kwamen we toch niet zo vaak, dus geen probleem. De frames in de kelder hadden wij in de plannen niet bewust gezien. Daar wordt de kelder toch echt wel wat minder praktisch van. Nu zal menigeen denken: ‘er is toch nog ruimte genoeg?’ Deels klopt dat, maar op de verhoging die nu gehalveerd wordt, stond onze eigen gemaakte wijn altijd te borrelen. Dit past hoogstwaarschijnlijk nu niet meer.
We verzinnen vast wel weer een oplossing hiervoor. Aangezien Maaike twee dagen naar kantoor was, heeft Peter de jekker maar weer ter hand genomen om de keukenvloer verder te verwijderen. Onder het aanrecht zaten weer andere tegeltjes. Het lijkt of er vroeger vanuit de gang rechtstreeks een verbinding was met de karnruimte in de schuur. Er waren in ieder geval veel kleine ruimten. Straks is hier niets meer van terug te zien in ons oude nieuwbouwhuis.
In het weekend gaan we vrolijk verder met onze fruitgaard op het achtererf. In het zonnetje uit de wind is het echt zalig. We krijgen bijna de lente in ons hoofd, dat gebeurt wel vaker in februari. Helaas weten we uit ervaring dat er dan nog wel eens een staartje winter aan kan komen. We gaan het meemaken.
Om het pad naar ons huis nog iets begaanbaarder te maken hebben we een offerte aangevraagd om het erf tot aan de klinkers te verharden met graskeien. Het wordt dan groen en toch verhard is het idee. Na veertien jaar ploeteren door de modder (’s winters dan), gaan we nu voor netjes en duurzaam. Tot volgende week!
Week 5; Heel veel schroeven
Soms heb je een week waarin heel hard gewerkt wordt, maar je ziet er niet veel van terug. Deze week hebben Jeffrey en Jeroen de vloer boven geheel voorzien van 2 lagen geperste platen (OSB), elk 18 mm dik en heel veel schroeven. Om de tien centimeter zijn ze vastgeschroefd. We gaan er vanuit dat het de komende 100 jaar blijft zitten. Vrijdag is Jeffrey alleen en begint met het plaatsen van de knieschotten. Tussen alle afbraak en stof begint toch weer een stukje opbouw.
Peter was ook erg hard aan het werk, maar ook daar zien we weinig van terug. Hij was aan de studie voor zijn hercertificering voor zijn inspectiepapieren. Donderdag vloog hij naar Engeland, vrijdag examen (theorie en praktijk) en zaterdag vloog hij weer naar huis. Over een paar weken krijgt hij te horen of hij geslaagd is.
En verder?!? Vonden we wat oude foto’s terug van onze boerderij. De bomen waren hier nog heel klein en de 2e schuur staat er nog naast. Waarschijnlijk in de jaren 70 van de vorige eeuw gemaakt.
In die tijd was de boerderij ook nog in bedrijf. Inmiddels is er heel wat veranderd en gaat er ook nog veel veranderen. We gaan het meemaken. Tot volgende week!
Week 4; Een appeltje voor de dorst
Er is weer hard gewerkt deze week. De woonkeuken was aan de beurt om gesloopt te worden. Het eerste deel ging nog wel gemakkelijk. Daar hebben we een aantal jaren geleden zelf beton gestort (2016), vloerverwarming aangelegd met tegels er overheen. Maar het andere gedeelte, waar wij alleen tegels overheen hebben gelegd, blijkt hard met veel verschillende lagen en veel betonijzer. Peter en Jeffrey zijn dagen aan het jekkeren.
Gelukkig heeft Maaike een goede koptelefoon, dus die zit boven ‘gewoon’ de hele dag achter teams te vergaderen. Onder de vloeren komen een viertal verschillende soorten vloeren te voorschijn. Allen zo beschadigd dat ze niet meer te restaureren zijn. Vrijdag heeft Peter een examen voor de hercertificering van Duikploegleider en gaat op en neer naar Pijnakker. Jeffrey is voor deze week (en zonder hulp van Peter) klaar met het hakken, dus begint hij met het verstevigen van de vloer van onze voormalige slaapkamer. Fijn dat het opbouwen ook nu alweer begint.
Er komen op de balken van het voorhuis twee lagen platen, die om de 10cm vast geschroefd worden in de balken en daarna weer om de 10 cm aan elkaar. Heel veel schroeven dus. Daar komt de oude houten vloer weer overheen. De onderkant (dus plafond woonkamer) wordt afgewerkt met gips en dan gestuct. In het weekend zouden we eigenlijk bouwmateriaal naar binnen sjouwen, maar ja het achtererf stond ook nog op onze agenda. Zaterdag halen we 11 nieuwe fruitbomen (appels, peren, kersen, walnoot en een perzik) en zondag planten we alle bomen. De eerste laag is verhard, dus het is nogal een klus, maar we hebben een appeltje voor de dorst.
En verder?!? Hebben we het besluit van de subsidie voor onze tijdelijke huisvesting binnen, dit zal binnen afzienbare tijd overgemaakt worden. Dan kan Peter zijn werk bankrekening weer aangevuld worden, daar hadden we wat van geleend om de rekening van de aannemer voor fase 1 te betalen. Covid en de onrust aan de grens met de Oekraïne negeren we deze week maar even. Tot volgende week!
Week 3; Kan het nog kaler
Het strippen van het huis gaat steeds verder, kan het nog kaler? Waarschijnlijk wel, de keukenvloer gaat er nog uit en de overloop wordt ook nog gestript. Er blijft niets dan het casco over. Het goede nieuws is dat we met kerst verwachten terug te kunnen verhuizen, dat klinkt toch te overzien.
De timmermannen kunnen duidelijk ook breken, maar denk dat ze straks het opbouwen leuker gaan vinden, wij wel in ieder geval. Vrijdag aan het einde van de dag is de internetkabel verplaatst, binnen twee uur hadden we weer wifi in ons hele (tijdelijke) huis. Peter is al druk aan het bedenken hoe we straks ook in het voorhuis overal Wifi krijgen. Een extra router of een ander systeem (mesh)? Met de Enexis loopt het minder soepel. Verplaatsen kan alleen naar de smalle gang bij de oude voordeur. Ook na inspectie van een medewerker was niets anders mogelijk. Jammer, dat wordt een klacht en de meter blijft in de slaapkamer zitten (verder van de voordeur dan als we hem verplaatst hadden, maar dat mag dan wel). Maaike kan erg slecht tegen dat soort regels om de regels.
Onder het beton van onze eerste slaapkamer (door de vorige bewoners de tuinkamer genoemd), vinden we weer groene estriken, helaas niet meer te redden. Inmiddels zijn er drie containers vol bouwafval opgehaald en de volgende twee containers zijn deels alweer gevuld. Economisch is het goed, milieutechnisch nog wel een dingetje….Dat wordt nog twee jaar niet vliegen.
In het weekend zagen we het ‘afvalhout’ dat schoon en zonder spijkers is in stukken, zodat het volgende winter in de kachel kan. Ook de keuken moet er aan geloven. Het aanrechtblad krijgen we er niet in zijn geheel uit. Peter zaagt het doormidden en als we tijd hebben, gaan we er een buiten tafel van maken. En verder?!? Vliegen de omikronsputters driftig door het land. Minder ziekmakend, dus vrijwel iedereen accepteert het. Vandaag 65.000 besmettingen en over een week gaat alles weer open. Wij blijven nog even in onze kleine bubbel als jullie het niet erg vinden. Tot volgende week!
Week 2; Kunnen we allemaal een VBS status krijgen?
De boosheid in Groningen en voor Groningen blijft, individueel hebben we echter een goede week. Anders dan verwacht starten ze met strippen van het woonhuis en wordt het dak pas later gedaan. Dit kwam beter uit in de algehele planning, omdat na het strippen de installateurs aan het werk kunnen. De eerste dagen doet het wat pijn om ons thuis te zien veranderen in een bouwplaats, maar het went. Ook de katten hebben hun nieuwe plekjes gevonden. Met name de badkamer is populair, daar kun je goed naar buiten kijken.
Donderdag hebben we de eerste bouwvergadering van het jaar. Heleen en Jolanda hebben enorm hun best gedaan om te kijken hoe ze zo flexibel mogelijk, maar wel binnen de geldende regels kunnen handelen, rekening houdend met de verschillende belangen. Het werkt en we werken samen! We zijn er super blij mee. We kunnen als nodig afwijken van de planning en Peter kan meehelpen als hij thuis is en hierdoor ontstaat er een kleine flexibiliteit in de verschillende budgetten. Of het aan de status ligt van onze versterking (we vallen onder het versterkingsprogramma bijzondere situaties) of aan de juiste mensen om tafel, we gunnen alle Groningers deze positieve manier van samenwerken tijdens een versterking.
En verder?!? Verkouden, maar geen Corona. Versoepelingen en een fakkeltocht (gezien de verkoudheid sluiten wij digitaal aan) en als afsluiter een filmpje, omdat het niet in woorden te vatten is.
Tot volgende week!
Week 1; Ze zijn echt gek geworden
“Gasunie houdt er rekening mee dat er maximaal 7.6 miljard kubieke meter gas gewonnen moet worden in Groningen komend jaar. Dat is bijna twee keer zoveel als gepland stond. “
“We zijn heel erg boos, maar hebben ook hier het geloof, het vertrouwen en de moed verloren”
Twee headliners van deze week. Het is toch niet te geloven…. en dan roepen ze ook nog dat ze de teleurstelling heel goed begrijpen. Ja die “hoe benader je een boze Groninger (of klant of wat dan ook) ” tactiek is mooi aangeleerd. Er is echt een verschil tussen begrijpen en begrijpen. Maar ja we zijn toch ook maar weer de nuchtere Groninger die er zelf wel een feestje van maken.
De keuken is leeg en de (sterke) drank gaat voor een jaar de container in. Al is er natuurlijk altijd een dorstlesser voor de goede vriend of buur in onze nieuwe keuken. Deze week is het vooral de week van het regelen. Ziggo mag de kabel verhuizen die nu voor in het woonhuis binnenkomt en naar de ketelkamer moet. De Essent mag van twee meters één maken en de meter ook nog eens verplaatsen. Dat is te moeilijk. En de eis voor de meterkast van tegenwoordig is dat ze binnen twee meter van de voordeur moet zitten. ehm….onze voordeur is de schuurdeur. We willen flexibel zijn dus hij kan ook binnen twee meter van de 2e voordeur in de schuur. Nee dat mag nog steeds niet. Ze kijken dus naar de originele voordeur, die niet meer gebruikt wordt, omdat je er alleen via de kraal van de paarden kunt komen… We hebben nog een klusje te klaren met ze.
Gelukkig is er ook veel goed nieuws. De rommeltjes zitten allemaal in dozen. Bijna alles is ingepakt en Peter heeft in de studeerkamer een nieuwe (studie)boekenkast gemaakt. Dit zijn de boeken waarvan ik denk dat ik ze dit jaar allemaal ga lezen :).
Huh?!? wat ligt daar nu? een Ei!!! Achter de knieschotten van de oude studeerkamer vinden we ineens een leeg ei. Daar kan een kip echt niet komen…..Zo vind je nog eens wat. En verder?!? Hebben we beiden de boostervaccinatie gekregen, zonder er ziek van te zijn geworden. De besmettingen lopen op tot 34.000 (vonden we 12000 niet al veel?) en de tobbe is geïnstalleerd. Inmiddels is Peter ook op jacht naar hout voor de Sauna en is het installatiebedrijf langs geweest voor de zonnepanelen check. Als de omvormer op tijd geleverd wordt, hebben we begin maart zonne-energie!
Blijf gezond en tot volgende week!